Zonnenburg was een van de drie bastions, Zonnenburg, Manenburg en Sterrenburg genaamd, die vanaf 1552 aan de zuidkant van Utrecht werden gebouwd om de stad daar beter te beschermen. In 1639 werd op Zonnenburg voor de drie jaar eerder opgerichte universiteit een botanische tuin aangelegd ten behoeve van het medisch onderwijs en onderzoek. De eerste Utrechtse hoogleraar, Henricus Regius, werd belast met de beplanting en het onderhoud. Het beschikbare terrein werd ingericht met vierkante perken die elk uit drie smallere bedden bestonden. Het voormalige bastion bleek geen geschikte locatie voor een botanische tuin. Deze verhuisde in 1723 naar een groot terrein aan het zuideinde van de Nieuwegracht. Daar is nog steeds de (oude) Hortus Botanicus te vinden. Op Zonnenburg werd in 1853 onder leiding van de meteoroloog professor Buys Ballot een sterrenkundig en weerkundig instituut (het KNMI) gebouwd. Het heeft tegenwoordig ook een museumfunctie.
In 2022 is de museumtuin opnieuw aangelegd en ingericht. Enkele plantenbakken van cortenstaal herinneren aan de oude botanische tuin op deze locatie. Hiervoor is een groot aantal verschillende planten geselecteerd. Dat zijn planten met een medicinale functie, een verwijzing naar de oorspronkelijke functie van de tuin, en planten met een zon-, ster- of planeetvormige bloeiwijze die een connotatie hebben met de latere functie van het bastion. Dwars door de tuin loopt de meridiaan waarmee tot begin 20ste eeuw de tijd voor de stad Utrecht werd gemeten. Deze is eveneens in cortenstaal uitgevoerd en dient tevens als afvoer voor overtollig water.
* Gedurende de gehele dag instaprondleidingen
Zonnenburg 2, Museum en Sterrenwacht Sonnenborgh
